Merhaba. İş güvenliği mühendisleri iyi bilir. Tesis/Proses güvenliğinde Bow-Tie (papyon) modeli uygulanarak felaketlerin önüne geçilir. Senaryolar oluşturulur, yaşanabilecek olaylar belirlenir. Olay öncesinde önleyici faaliyetler keşfedilerek olayın önlenmesi; olay sonrasında etkisini azaltıcı faaliyetler ile etkisinin azaltılması hedeflenir. Modelin şeması aşağıdaki gibidir.

Bu eğitimi aldığımda, “Bugün ne öğrendiniz, hayatınızda nasıl uygulayacaksınız” diye sormuştu eğitmen. Bir tesiste bunları uygulamak güzel elbet, farkındalık oluşturuyor bunları bilmek. Daha dikkatli oluyorsunuz. Peki ya hayatımda uygulamayı düşünmüş müydüm? Garantici yapıda olan insanlar her zaman önleyici faaliyetleri kendi kendilerine bulup uygularlar. Peki ya etki azaltıcı faaliyetler? Aslında bu, “zararın neresinden dönülse kardır” mantığı ile birebir aynı. Farkında olmadan uyguluyor olabiliriz. Farkında olarak uygulamak başka birşey. Zamanında çoğumuz yaşamışızdır, kötü bir olay olur ve hemen panik olmuşuzdur. Aslında orada, cerrahın yaptığı gibi çürük parçayı kesip atsak, tüm bedeni kurtarabiliriz. Bunu bilerek hareket etmek, bizleri daha soğukkanlı yapar. En azından ben bunu keşfettiğimden beri soğukkanlıyım. Tabi bunun için gündelik yaşantımızda sadece 1-2 dakikalığına bunları düşünerek kendimizi planlamak ve hazırlamak gerekiyor. Bu çalışmanın, tesis güvenliği için önceden yapılması gibi…

Ne dersiniz:

• Bow-tie modeli ile panik insanlar soğukkanlı olabilir mi?
• Bunu uygulamayı düşünüyor musunuz?
• Profesyonel bir eğitmenden, pratik yapmak için bu eğitimi almayı düşünüyor musunuz?