İnsan hayal kurmadan yaşayabilir mi? Veya umut etmeden yaşamına devam edebilir mi?

Hepimizin gerçekleştirmek istediği hayalleri var, kimisi bunları gerçekleştirmek için canla başla çalışırken kimilerinin de hevesleri ufacık olumsuz bir yorumda hemen kırılıveriyor.

Kendi kalbinin sesine kulak vermek yerine başkalarının fikirlerine kulak verdiğin sürece hep içinde bir uhde kalacak hep bir keşken olacak. Yaratıcılığını öldüren hevesini kıran insanlara neden bu kadar kolay izin veriyorsun? Neden hemen pes ediyorsun?

Bir bebek yürümeyi öğrenene kadar ortalama 200 kere düşermiş. Peki, yürümeyi öğrenene kadar hiç pes etmeyen sen ne oluyor da büyüdüğünde hayatından ve hayallerinden bu kadar kolay vazgeçebiliyorsun?

Hayatımda yaptığım en iyi şey başkalarının hayır yapamazsın dediğinde söylediklerini kulak arkası edip kalbimin sesini dinlemek oldu. Önce kendine inanmalı sonrada harekete geçip akışa bırakmalısın her şeyi.

Ve ne yazık ki hayallerini anlattığında ve destek görmek istediğinde sana en büyük engel koyanlar, hevesini kıranlar ve yapamazsın diyenler sana hep en yakın olan kişiler olacak. Bu yeri gelecek annen, baban, kardeşin, eşin veya en yakın arkadaşın olacak.

Sana ufak bir sır vereyim mi? Hayallerini olabildiğince kimseyle paylaşma adım atıp harekete geçene kadar bırak kimse bilmesin. Elbette başkalarına danış ama unutma herkesin deneyimi içinde bulunduğu şartlara ve kendi kişiliğine göre farklılık gösterecektir.

Sana yapamazsın diyenlere ve bin tane neden sunanlara sadece gülümse, cevap bile verme çünkü enerjini daha güzel şeyler için harcayacaksın.

Başaramadığında bile en azından denemiş olursun bir sürü deneyim kazanmış ve belli bir network edinmiş olursun.

Hadi şimdi kendin için bir adım at ve kendi potansiyeline güvenmeyi asla unutma.

Sevgiler,

Betül ERDEM