Dr. Adil Ünal – İstanbul Üniversitesi – aunal@istanbul.edu.tr
Geleneksel tedarik zincirleri, pazarlama, ürün geliştirme, tedarik, üretim, dağıtım ve son olarak nihayet müşteri ile sonlanan, büyük ölçüde ayrışmış, silolar halinde gerçekleşen bir dizi faaliyetlerden oluşmaktadır. Tedarik zinciri üyeleri arasında ve işletmelerin kendi fonksiyonları arasında bilgi paylaşımında bariyerler ve zorluklar bulunmaktadır (Şekil 1). Dijitalleşmenin en önemli faydası tedarik zinciri üyeleri arasındaki bu bariyerleri yıkarak, ürünlerin hammadde, bileşen ve parça tedarikçilerinden işletmede üretilip müşteriye sunulması sürecine dahil olan tüm oyuncular için tamamen şeffaf olan entegre bir ekosistem oluşturmasıdır.